• Home
  • Begeleiding
    • Kickstart je gezonde relatie met eten
    • Gratis webinar – Een gezonde relatie met eten en jezelf
    • Op weg naar een gezonde relatie met eten en jezelf
      • Persoonlijk traject
      • Online Academy
    • Mini trajecten – Online
      • Bikini challenge
      • Bevrijd van eetbuien
      • Goed voor jezelf zorgen traject
      • Werken aan waarde
    • Tarieven en vergoedingen
  • Contact
  • Wie ben ik
  • Gratis – freebies
  • Webshop
  • Voor professionals
    • Gratis webinar
    • Opleiding psychologie van eetgedrag
    • Online Academy Psychologie van Eetgedrag
    • Mentorship
    • Lidmaatschap werkgroep Psychologie van Eetgedrag
    • De psychologie van eetgedrag
  • Succesverhalen
  • Search
Diana van Dijken - Voedingspsycholoog
Op weg naar een gezonde relatie met eten en jezelf
 
Skip to content
  • Home
  • Begeleiding
    • Kickstart je gezonde relatie met eten
    • Gratis webinar – Een gezonde relatie met eten en jezelf
    • Op weg naar een gezonde relatie met eten en jezelf
      • Persoonlijk traject
      • Online Academy
    • Mini trajecten – Online
      • Bikini challenge
      • Bevrijd van eetbuien
      • Goed voor jezelf zorgen traject
      • Werken aan waarde
    • Tarieven en vergoedingen
  • Contact
  • Wie ben ik
  • Gratis – freebies
  • Webshop
  • Voor professionals
    • Gratis webinar
    • Opleiding psychologie van eetgedrag
    • Online Academy Psychologie van Eetgedrag
    • Mentorship
    • Lidmaatschap werkgroep Psychologie van Eetgedrag
    • De psychologie van eetgedrag
  • Succesverhalen
  • Search
Diana van Dijken - Voedingspsycholoog
Home Voor professionals

Voor professionals

Naast de trajecten die ik aanbiedt aan cliënten, bied ik ook diverse mogelijkheden aan voor professionals.

Opleiding Psychologie van Eetgedrag

Online Academy Psychologie van Eetgedrag

Werkgroep Psychologie van Eetgedrag

Wil je daar meer over weten? Lees dan vooral verder of neem contact met me op voor meer informatie.

Hoe gezond is jouw relatie met eten? Doe nu de gratis test!

voedingspsycholoog

💖 Psycholoog Drs/MSc, feministe en anti-dieetstrijder
💝 Gratis downloads en lessen ⬇️

Diana van Dijken
“Ik ga voor die kleinere maat, er gaan toch nog “Ik ga voor die kleinere maat, er gaan toch nog wel wat kilo’s af”. In de kleedkamer naast me zijn 2 vrouwen met elkaar in gesprek over welke maat spijkerbroek het moet worden. Het moet blijkbaar de kleinste worden. Die zit nu echt te strak, maar dat gaat heus veranderen als ze wat afvalt. De rest van het gesprek gaat over hoe ze dan het beste zo snel mogelijk die paar kilo kwijt kan raken. Koolhydraat arm schijnt goed te helpen of anders een sapkuurtje? Hoe vaak heb jij al kleding gekocht die eigenlijk te klein zit met het idee “als ik een paar kilo afval, past het vast”?! En werd dat ooit 1 van je favoriete kledingstukken? Als je tot de meerderheid van de vrouwen behoort, waarschijnlijk niet… In mijn eigen hokje pas ik rustig verder en ga juist voor de grotere maat van een super toffe rok. De kleinere maat past ook wel, maar die knelt bij mijn buik. En als ik ergens een hekel aan heb is dat het wel. Ik ga dus voor de grotere maat, want die zit gewoon veel comfortabeler. En welke maat er in mijn kleding staat interesseert me oprecht niets. Als het maar lekker zit, leuk staat, ik me er in op mijn gemak voel en het bij me past. Als jij moet kiezen tussen net te klein of lekker comfortabel, waar ga jij dan voor? En hecht jij waarde aan de maat die erin je kleding staat? Ik ben benieuwd!! Liefs Diana 💕
Gezien worden door de mensen om ons heen is een he Gezien worden door de mensen om ons heen is een hele menselijke basisbehoefte. We willen gezien worden voor wie we zijn en wat we doen. En bij voorkeur worden we daar ook voor gewaardeerd, geaccepteerd. Maar het is natuurlijk minstens zo belangrijk dat we onszelf zien. Dat we onszelf zien voor wie we zijn en wat we doen. Dat we onszelf waarderen en accepteren. Want als het daaraan ontbreekt gaan we vaak extra hard werken, ons best doen en anderen pleasen, om maar aan hun verwachtingen te voldoen. Om door hen gezien, gewaardeerd en geaccepteerd te worden. Maar worden we dan wel echt gezien voor wie we zijn? Of worden we dan vooral gezien voor de persoon die we naar buiten toe laten zien? En het effect is overigens heel vaak, dat we dat gebrek aan gezien worden, waardering en acceptatie gaan compenseren met eten, drinken of dure spullen. Herkenbaar? Zie jij jezelf al echt? Liefs Diana 💕
Het is helemaal niet normaal om calorieën te tell Het is helemaal niet normaal om calorieën te tellen of punten. Of om precies te weten waar hoeveel calorieën in zitten. Dus doe dan ook niet alsof het de normaalste zaak van de wereld is om dat wel te doen… Bijhouden wat je precies hebt gegeten in een app, op papier of in je hoofd is ook niet normaal, nergens voor nodig en ook niet helpend. Het neemt wel een heleboel headspace in beslag die je ook voor andere dingen zou kunnen gebruiken. Dat wel. Het is ook niet normaal om bepaalde producten te zien of te bestempelen als slecht. Slechte producten bestaan niet. Ze zijn hooguit minder rijk aan vitamines en mineralen en wat rijker aan vetten en suikers. Maar dat is iets heel anders. Dus stop met oordelen. Je eten voor elke maaltijd of heel regelmatig afwegen is ook niet normaal. Je hoeft niet te weten of je bakje yoghurt 150 gram, 143 gram of 221 gram bevat. Of dat je plak kaas 33 gram, 42 gram of 29 gram weegt. Afwegen is wel heel handig als je een cake gaat bakken. Want die mislukt waarschijnlijk als je alles er op de bonnefooi ingooit. Maar voor al die andere momenten dat je wat eet, is het niet belangrijk om te weten hoeveel het precies is. Al deze gedragingen worden vaak genormaliseerd, maar het is helemaal niet normaal om op deze manier met eten om te gaan en het houdt een ongezonde relatie met eten in stand! Eens een keer bewust stilstaan bij de keuzes die je maakt, of ze je wel echt verzadigen, of je het wel echt lekker vindt wat je eet en onderzoeken wat jouw ideale eetpatroon is, kan wel heel behulpzaam zijn. Maar dat is echt wat anders dan calorieën tellen, bijhouden wat je precies hebt gegeten, producten als slecht bestempelen en/of je eten afwegen… Dit was de food editie. Heb jij alle edities voorbij zien komen? Liefs Diana 💕
Ik weet nog goed dat we in het Ronald McDonald Hui Ik weet nog goed dat we in het Ronald McDonald Huis verbleven omdat Olivier op de IC lag na zijn openhartoperatie en dat er een nieuw gezin binnen kwam. Hun zoontje had dezelfde hartafwijking als Olivier maar had daarnaast ook nog leukemie. Mijn eerste gedachte was toen “zij hebben het pas zwaar, waar klagen wij dan over?!”. Maar wij hadden het ook zwaar. Wij hadden ook stress, verdriet en angst. Maar ik had sterk de neiging dat allemaal kleiner te maken. Want zij hadden het pas echt moeilijk. Toen er vervolgens een kindje overleed met wie Olivier al weken op de IC lag, vond ik al helemaal dat we niet mochten klagen. Want ons kind was er nog. Zij waren hun kindje verloren. Ook onze grootste angst in die tijd. Ik bagatelliseerde onze emoties, want die andere ouders hadden het nog zwaarder. Pas na verloop van tijd merkte ik wat ik toen deed. Dat ik mijn eigen gevoelens aan de kant zette omdat het altijd erger kon. En ja, het kon erger. Het kan nog steeds altijd erger. Maar daar gaat het niet om. Want hoewel het vergelijken van je eigen situatie met die van een ander soms inderdaad kan helpen om de boel een beetje in perspectief te plaatsen, is de valkuil dat je eigen pijn of verdriet er niet mag zijn. Dat je je emoties en gevoelens onderdrukt. En dat is zonde. Want ook die mogen er zijn. Ook jouw pijn is echt. En daar mag je aandacht aan geven en eerlijk over zijn. Inmiddels herken ik mijn neigingen en laat ik pijn, verdriet, boosheid of angst toe. Ook als ik rationeel vind dat iemand anders het slechter heeft. En ik hoop oprecht dat jij dat ook doet. Liefs Diana 💕
Het is helemaal niet normaal om altijd maar sterk Het is helemaal niet normaal om altijd maar sterk te zijn. Het hoeft ook helemaal niet. Je mag ook kwetsbaar zijn, zacht of moe. En toch vinden we het blijkbaar heel normaal als iemand altijd maar sterk is en verwachten we het vaak ook van onszelf. Multitasken of tig dingen tegelijk doen is ook niet normaal. We kunnen het bovendien uitermate slecht (en nee, vrouwen kunnen het ook helemaal niet “veel beter” dan mannen), het kost ons veel meer energie dan 1 ding tegelijk doen en het is ook gewoon niet nodig. Het is ook helemaal niet normaal dat we een veel te volle agenda hebben. En toch wordt “druk, druk, druk zijn” ontzettend genormaliseerd. Laten we daar nou toch gewoon eens mee ophouden. Het is niet normaal en ook niet goed voor je zo’n bomvolle agenda. Perfectionisme, altijd alles super goed willen doen en het gevoel hebben niet te mogen falen is ook niet normaal. En toch vinden we het als maatschappij wel normaal en wordt het vaak zelfs aangemoedigd. Zo jammer, want gezond perfectionisme bestaat niet… En tenslotte is jezelf wegcijferen ook niet normaal. Altijd maar klaar staan voor de ander en je eigen wensen, behoeftes en grenzen daarbij compleet negeren is niet goed voor je. En ook niet voor die ander trouwens. Die leert daardoor geen verantwoordelijkheid te nemen voor zijn/haar/diens eigen leven en gedrag. Jezelf consequent wegcijferen is geen positieve eigenschap, al denken we soms van wel. Al deze gedragingen lijken in de huidige maatschappij heel normaal, maar dat zijn ze niet. Ze zorgen voor een enorme uitputtingsslag, die voorkomen zou kunnen worden als we niet altijd maar sterk zouden hoeven zijn, als we zouden stoppen met multitasken, onze agenda eens wat leger zouden laten en onszelf niet systematisch weg zouden cijferen… Dit was de life editie van “stop met normaliseren van”. Stay tuned voor de food editie! Liefs Diana 💕
Heb jij ook weekend nu? Dan gun ik je een moment v Heb jij ook weekend nu? Dan gun ik je een moment voor jezelf waarin je jezelf de vragen uit deze reel kunt stellen èn iets kunt doen met de antwoorden 💕 Liefs Diana #weekend #zelfzorg #metime #buitenleven #reflectie #introspectie #mindful #zelfliefde #planten
Als je zin hebt in een ijsje, kies dan alsjeblieft Als je zin hebt in een ijsje, kies dan alsjeblieft gewoon voor het ijsje waar je het meeste zin in hebt, die je het lekkerst vindt en waar je echt van kunt genieten. De ene keer is dat misschien een magnum en de andere keer een raket. Beide prima. Echt! Van welk ijsje word jij echt blij?? Liefs Diana 💕
Hoe ik het allemaal gedaan krijg? Let me tell you Hoe ik het allemaal gedaan krijg? Let me tell you my secret! Niet! Ik krijg het niet allemaal gedaan. Ik laat constant ballen vallen. Ik kan niet tegelijkertijd in mijn bedrijf 100% geven en thuis ook. Ik kan niet èn met een cliënt aan tafel zitten èn op school helpen bij het lentefeest. Ik kan niet al mijn mails wegwerken en ook tijd voor mezelf nemen. Ik kan niet èn bij zijn met mijn social media posts èn mijn vriendinnen zo vaak zien als ik wil. Ik kan niet 40 uur werken èn het huishouden tiptop draaiende houden. En ik kan overigens ook niet tig weken vrij nemen en tegelijkertijd geld verdienen. En dat is ook allemaal helemaal oké. Maar misschien heb jij wel het idee dat ik al die ballen hoog houd en dat het allemaal tegelijkertijd kan. Want zo ziet het er misschien op social media wel uit. Bij mij of bij een ander. En dat houdt de illusie in stand dat er mensen bestaan die wel alle ballen altijd maar hoog kunnen houden. En dat betwijfel ik oprecht ten zeerste. Ik ben in de jaren dat ik zelfstandig psycholoog ben regelmatig dingen vergeten. Ik liet ballen vallen. Zo vergat ik bijvoorbeeld de verjaardag van de juffen, dus hadden mijn kids geen cadeautje bij zich. Vergat ik het schoolontbijt, dus kwamen ze te laat op school èn hadden ze al ontbeten. En vergat ik mijn eigen tandarts of fysio afspraken en moest ik wel dokken. Maar ook op het werkvlak ging het regelmatig mis. Ik maakte dubbele afspraken waardoor er een cliënt in de wachtkamer zat te wachten en ook eentje online. Ik vergat ooit helemaal een afspraak waardoor ik niet eens op de praktijk was toen zij daar zat te wachten. En mijn planningen kloppen nog altijd zelden, waardoor ik regelmatig avonden of weekenden toch heb zitten werken aan iets wat echt af moest. En dat ging dan dus weer ten koste van tijd met mijn gezin, familie, vrienden of mezelf. En weet je, so be it! Ik hoef helemaal niet al die ballen hoog te houden. Ik mag dingen vergeten, fouten maken en leren van die fouten. En jij ook! Kun jij al herkennen wanneer je teveel ballen hoog aan het houden bent? En durf je er dan 1 te laten vallen? Liefs Diana 💕
In de podcast die ik opnam met Hannelore stipte ik In de podcast die ik opnam met Hannelore stipte ik kort het misverstand aan dat dik zijn per definitie ongezond is. En afvallen per definitie gezond is. Wow, daar kwamen me toch een reacties op! En dat snap ik he?! Als psycholoog weet ik waar die reacties uit voortkomen. Maar pfoe, wat kunnen mensen dan vijandig zijn. Wist ik ook, maar toch… Wanneer het gaat over de relatie tussen gewicht en gezondheid denken heel veel mensen zeker te weten hoe het zit. Omdat ze al jaren met dat gedachtegoed zijn overspoeld. Door mensen die er naar eigen zeggen verstand van hebben, maar ook door de buurvrouw en die ene vriendin. Veel gehoorde overtuigingen zijn “Dik is ongezond, (want het heet niet voor niets OVERgewicht)”, “Afvallen is goed voor de gezondheid” of “Iedereen kan dun worden”. Inhoudelijk ga ik nu niet in op deze overtuigingen, daarvoor kun je aflevering 48 van mijn podcast luisteren. Ik wil alleen wat inzicht geven in waar die vijandigheid vandaan komt. Wanneer we iets te weten komen wat ingaat tegen onze overtuiging, hebben we de neiging het niet te willen geloven. Het te ontkennen. “Dat kan gewoon niet waar zijn”, “ik weet zeker dat het anders zit”, “wat een onzin”. En dat is helemaal niet gek. Want het voelt niet prettig om erachter te komen dat de vork anders in de steel zit dan je dacht. Dan ben je voor je gevoel de controle kwijt. Je zekerheid. Want je wist het toch zeker? En zodra we ons onzeker voelen en voor ons gevoel de controle kwijt zijn, gaan we ontkennen. En van ons afbijten. Een beetje zoals bij rouw. Dan gaan we vaak ook eerst in de ontkenning en daarna worden we boos. Het hangt ook samen met onze "confirmation bias", we zoeken altijd naar bevestiging van dat wat we zeker denken te weten. Voor het bewijs van het tegenovergestelde zijn we blind. En het heeft te maken met onze neiging tot zelfrechtvaardiging. Als we veel hebben gedaan om iets voor elkaar te krijgen en dat heeft ons veel tijd, geld of energie gekost, dan willen we niet horen dat het voor niets is geweest. Maar dat we het niet leuk vinden om te horen, maakt het nog niet onwaar... Herken je deze reactie bij jezelf als je iets te weten komt dat niet matched met je overtuiging?
Meer laden… Volgen op Instagram
 

Diana van Dijken - Voedingspsycholoog

3 days ago

Diana van Dijken - Voedingspsycholoog
“Ik ga voor die kleinere maat, er gaan toch nog wel wat kilo’s af”. In de kleedkamer naast me zijn 2 vrouwen met elkaar in gesprek over welke maat spijkerbroek het moet worden. Het moet blijkbaar de kleinste worden. Die zit nu echt te strak, maar dat gaat heus veranderen als ze wat afvalt. De rest van het gesprek gaat over hoe ze dan het beste zo snel mogelijk die paar kilo kwijt kan raken. Koolhydraat arm schijnt goed te helpen of anders een sapkuurtje? Hoe vaak heb jij al kleding gekocht die eigenlijk te klein zit met het idee “als ik een paar kilo afval, past het vast”?! En werd dat ooit 1 van je favoriete kledingstukken? Als je tot de meerderheid van de vrouwen behoort, waarschijnlijk niet… In mijn eigen hokje pas ik rustig verder en ga juist voor de grotere maat van een super toffe rok. De kleinere maat past ook wel, maar die knelt bij mijn buik. En als ik ergens een hekel aan heb is dat het wel. Ik ga dus voor de grotere maat, want die zit gewoon veel comfortabeler. En welke maat er in mijn kleding staat interesseert me oprecht niets. Als het maar lekker zit, leuk staat, ik me er in op mijn gemak voel en het bij me past. Als jij moet kiezen tussen net te klein of lekker comfortabel, waar ga jij dan voor? En hecht jij waarde aan de maat die erin je kleding staat? Ik ben benieuwd!! Liefs Diana 💕 ... See MoreSee Less

Photo

View on Facebook
· Share

Delen op Facebook Delen op Twitter Delen op LinkedIn Delen via e-mail

Diana van Dijken - Voedingspsycholoog | Hogebrinkerweg 10 | 3871 KN Hoevelaken | Telefonisch bereikbaar op 06 145 06 509 | info@dianavandijken.nl | KvK: 62901303 | Vestigingsnr: 000031868142 | BTW: NL002149616B82 | BGN registratienummer: 2983 | AGB code: 90109852

  • Regio’s|
Back to Top
Powered by Fluida & WordPress.
Geverifieerd door MonsterInsights