Begeleiding

Check het menu voor de mogelijkheden.

Hoe gezond is jouw relatie met eten? Doe nu de gratis test!

voedingspsycholoog

💖 Psycholoog Drs/MSc, feministe en anti-dieetstrijder
💝 Gratis downloads en lessen ⬇️

Toch? De beautystandard voor vrouwen is gewoon e

De dieetcultuur is echt overal, dus geen wonder da

“Jij hebt het zo goed voor elkaar!” Hoe vaak i

Het gedrag dat we dikke vouwen aanraden is het ged

Ik kijk in je ogen Voel je pijn en verdriet Je wi

De eerste keer dat ik alleen weg ging, was het een

Heb jij ze al gehaald? Pepernoten, kruidnoten, of

Denk je nu "huh?!", lees dan even verder! Als ee

Wil jij kans maken op 1 maand gratis lidmaatschap

Meer laden… Volgen op Instagram

Diana van Dijken - Voedingspsycholoog

3 hours ago

Vorige week was ik onderweg naar Hoog Catharijne. Met de auto. En ik liet de navigatie me vertellen waar ik heen moest rijden, want ik ben niet echt bekend in Utrecht. Zonder twijfelen ging ik dan ook linksaf waar de navigatie me vertelde dat ik linksaf moest gaan. Dat bleek alleen een fietspad te zijn. Mijn navigatie heeft al een poosje geen updates meer gedraaid. En is vooral in grotere steden vaak wat achterhaald. Had ik even niet over nagedacht. Maar ik was blijkbaar überhaupt niet echt aan het nadenken òf aan het opletten wat dat betreft. Anders had ik ook dat grote verbodsbord wel gezien dat er stond. En het bord dat het een fietspad betrof. Heb ik allemaal over het hoofd gezien, want ik reed al op het fietspad. Het rode asfalt deed het hem denk ik. Want ineens was ik alert en realiseerde ik me dat ik daar helemaal niet mocht rijden. Uiteraard heb ik mijn auto zo snel mogelijk in z’n achteruit gezet en ben ik heel voorzichtig tussen de fietsers en de geparkeerde fietsen en auto’s gereden om mijn reis te vervolgen op een echte autoweg. Eenmaal bijgekomen van de schrik kreeg ik wel meteen inspiratie voor deze post. Want ik liet me leiden door de aanwijzingen. De navigatie dame zei zo vriendelijk dat ik linksaf moest gaan, dat ik dat ook gewoon deed. Zonder zelf nog ergens over na te denken. Zonder de borden te checken. Zonder stil te staan bij of dat wel kon en mocht. En dat is wat er heel vaak gebeurd als we ons laten lijden door externe factoren, regels of aanwijzingen. Dan stoppen we met echt nadenken, met voelen, met alert zijn op onze eigen interne signalen. En dat is dus ook wat er gebeurt als je eet volgens een bepaald eet- of dieetschema. Dan sta je niet meer stil bij je honger en verzadigingsgevoel, dan is of jij iets wel of niet echt lekker vindt en je er ook voldoening uit kunt halen niet meer interessant. En hoe langer je je laat sturen door externe regels, hoe moeilijker het wordt om echt te luisteren naar je eigen interne signalen. En dat is zonde. Want je lijf weet heel goed wat jij nodig hebt. Durf jij daar al op te vertrouwen? ... See MoreSee Less

Photo

View on Facebook