Is het eten? Zoals voor zoveel vrouwen? Lees dan snel verder, want dat is helemaal niet gek!
We hebben er allemaal minimaal eentje nodig. Een uitlaatklep. Volgens de Dikke van Dale "een middel om uiting te geven aan vreugde, verontwaardiging enz". Oftewel een manier om ons even te kunnen laten gaan. Als we verdrietig zijn bijvoorbeeld of juist heel blij. Als we boos zijn of juist heel trots.
Voor veel vrouwen is eten die uitlaatklep. Bij verdriet wordt het "weg gegeten" met chips en chocolate cookies en bij vreugde wordt het gevierd met taart en lekkere hapjes. Helemaal niet zo gek als je er over nadenkt. Als we ons naar voelen, oncomfortabel, dan gaan we opzoek naar comfort. En eten levert instant comfort op. Het is immers lekker. Want op zo'n moment ga je niet iets eten wat je heel vies vindt. Toch?!
En als we blij zijn, willen we dat gevoel delen en versterken en met lekker eten maak je ook andere mensen blij en deel je je vreugde met hen. En zelf geniet je er ook van. Want ook bij iets te vieren, kies je voor eten wat je lekker vindt.
Is het dan erg als eten een uitlaatklep is? Als het 1 van je uitlaatkleppen is en je ondervindt er zelf geen hinder, stress of narigheid van; tuurlijk niet! Maar is het je enige uitlaatklep en eet je daardoor onder diverse omstandigheden keer op keer meer dan je eigenlijk zou willen. Eet je je misselijk of voel je je naderhand verdrietig of naar? Dan is het misschien wel belangrijk om eens te kijken wat er speelt...
Want opzoek gaan naar comfort als je niet lekker in je vel zit, is heel normaal. Maar daardoor ga je wel voorbij aan wat er speelt. Want waarom voel je je naar? Wat is er eigenlijk aan de hand? Mag je je ook gewoon naar voelen? Is dat ook oké?
Ik heb een aantal uitlaatkleppen. En één daarvan is muziek. Als ik verdrietig bent of melancholisch, luister ik graag naar muziek waarbij mijn kern wordt geraakt. Liedjes waar ik in mee wordt gezogen en waarbij ik mijn eigen verdriet even de vrije loop kan laten. Heerlijk. Even tranen met tuiten huilen om daarna weer verder te kunnen.
Maar ook als ik blij ben, luister ik graag naar muziek. Lekkere dansmuziek met Spaanse of Latin invloeden. Even heerlijk dansen door de woonkamer om ook daarna weer gewoon verder te gaan met de dag.
Gebruik ik dan nooit eten als uitlaatklep? Natuurlijk wel. Als ik baal of een rot dag heb, steek ik ook echt wel eens een stuk chocolade in mijn mond. Maar zoals ik hierboven al beschreef; als dat eens een keer gebeurt is er toch niets aan de hand? En als er bij ons iets te vieren is, staan er standaard lekkere hapjes en een drankje op tafel. Dat is toch ook gewoon oke?
Maar als eten mijn enige uitlaatklep zou zijn, dan zou dat wel heel lastig zijn. Want mijn verdriet zou er dan niet uitkomen, er niet mogen zijn. Ik zou het wegeten en proberen te negeren. En dat helpt niet... En als ik dan iets te vieren zou hebben, zou het gaan om het eten. En om zoveel mogelijk eten. En niet om het delen van mijn vreugde met de mensen die ik lief heb. Want dat zou zonder dat eten, net zo fijn zijn.
Wat is jouw favoriete uitlaatklep? Ik hoor het graag!
Liefs Diana ... See MoreSee Less
Photo
